Πατριώτη η Ρεπούση σε πείραξε;

Γιατί πατριώτη σε πείραξε η Ρεπούση και δε σε πείραξε ο παλαβός που λέει ότι οι Έλληνες κατάγονται από τους Ελ, τους Ζελ, τους Μπελ, τις σκουληκότρυπες και τους εξωγήινους; Επειδή η Ρεπούση είναι βουλευτής;
Μα και τα βιβλία με τις παπαριές του παλαβού για τους εξωγήινους, ο αγαπημένος σου βουλευτής τα πουλούσε από την τηλεόραση και εσύ τα αγόραζες.
Σε πείραξε η Ρεπούση και σε έθιξε επειδή είναι βουλευτής; Κι ο Ταμήλος ο «τα πρρρρρρράιτα» βουλευτής είναι. Εσύ έστειλες τους Ταμήλους στη Βουλή. Όλους αυτούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πληρώνονται με τη λέξη. Και μάλιστα όχι για…κάθε λέξη που λένε, αλλά για κάθε λέξη που ακούνε. Έχουν τιμοκατάλογο λέξεων για την πάρτη τους κι εσένα σ’ έχουν γραμμένο. Αλλά αντί να ντρέπεσαι επειδή ψήφισες Ταμήλους, θυμώνεις με την Ρεπούση.
Και για πες μας, τόσο αδύναμη νιώθεις, πατριώτη, την ιστορία των προγόνων σου, που φοβάσαι μη στην καταργήσει μια Ρεπούση; Ό,τι θέλει λέει, όπως ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει την άποψή του. Αν θες γέλα, αλλά προς Θεού, μη δηλώνεις προσβεβλημένος. Ειδικά τώρα!
Ειδικά τώρα που η κυβέρνηση που ψήφισες και στηρίζεις σε ξεφτιλίζει καθημερινά. Σε φτύνει. Σε δουλεύει. Σε κόβει σε κομματάκια. Στέλνει μετανάστες τα παιδιά σου. Αρπάζει τη σύνταξή σου. Κλέβει το σπίτι σου. Δε ντρέπεσαι που ψήφισες τον Σουλτάνο που σε γεμίζει χαράτσια, αλλά σε πείραξε η Ρεπούση;
Πατριώτη, άσχημα τα νέα. Άσε τη Ρεπούση να λέει τα δικά της. Οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες της εποχής λένε ότι πράγματι οι γυναίκες  πήδηξαν στο Ζάλογγο. Όμως δεν ήταν σαλεμένες για να φουντάρουν σε γκρεμούς χορεύοντας. Απεγνωσμένες ήταν. Ήταν η τελευταία τους λύση να πάρουν τα μωρά τους αγκαλιά και να πηδήξουν. Ούτε χαρούμενες ήταν, ούτε το γιόρταζαν. Δεν ήταν χορός, αυτοκτονία ήταν. Αλλά επειδή η λέξη είναι βαριά το κάναμε «χορό» για να καταπίνεται ευκολότερα. Κι εσύ πατριώτη, που θυμώνεις όταν σου προσβάλλουν την αυτοκτονία των γυναικών στο Ζάλογγο, είσαι ο ίδιος που λες «μαλάκα», «ψώνιο» και «χαζό» όποιον αυτοκτονεί σήμερα, επίσης από απόγνωση.
Πατριώτη, βρίζεις την Ρεπούση για όσα λέει, αλλά ανέχεσαι υπομονετικά την κυβέρνηση και τους βουλευτές της για όσα σου κάνουν. Και σ’ έχουν κάνει Αθανάσιο Διάκο. Σε παλούκωσαν και σε σουβλίζουν. Όμως τσιμουδιά δε βγάζεις. Τη μισή οργή να είχες για όσα σου κάνουν από αυτή που έχεις για όσα λέει η Ρεπούση, μια χαρά θα ήμασταν.
Αλλά, πατριώτη, να σου πω τι κατάλαβα; Ντρέπεσαι τόσο πολύ για το παρόν σου που ξεσπάς σε όσους θίγουν το παρελθόν σου. Όμως αν το παρελθόν σου είναι τόσο ένδοξο και ηρωικό, πατριώτη, να ξέρεις ότι ντρέπεται διπλά για σένα. Η Ρεπούση  και η κάθε Ρεπούση λέει όσα λέει και κάνει τη δουλειά της. Το κακό είναι ότι κι εσύ τη δική της δουλειά κάνεις. Ασχολείσαι με τη Ρεπούση κι αφήνεις το λεφούσι που ψήφισες να λεηλατεί ανενόχλητο. Πατριώτη, η Ρεπούση είναι η πολυτέλεια της κατάντιας που σου εξασφάλισαν. Και δεν είναι καιρός για πολυτέλειες.
Πατριώτη, όσο δεν παλεύεις για το μέλλον σου και βολεύεσαι να κάνεις τον εξοργισμένο επειδή σου πείραξαν το παρελθόν, δυο πλευρές βολεύεις. Την κυβέρνηση και τους χρυσαυγίτες. Αν το έχεις επιλέξει, το καταλαβαίνω. Αν δεν το έχεις επιλέξει αλλά σε πήρε το ρεύμα, βρες από κάπου να κρατηθείς και ξεκίνα να κυνηγάς αυτούς που ξεπούλησαν την ελευθερία σου. Γιατί διαφορετικά, παρελθόν θα έχεις, χώρα δε θα έχεις.  L1

Καρτέσιος