Μερικά χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη με κατεύθυνση προς τη Σπάρτη και ακόμα λιγότερα από την Κερασίτσα τη γενέτειρα του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο ανυποψίαστος οδηγός θα δει «στο πουθενά» ένα μνημείο που αξίζει τον κόπο να το επισκεφτεί κάνοντας μία ολιγόλεπτη στάση.
Είναι το μνημείο των εκτελεσθέντων στο Αλεποχώρι, με θύματα 17 Αρκάδες και 16 Λάκωνες, ενώ στα ονόματα και τις ηλικίες των εκτελεσθέντων βλέπουμε από τα επώνυμα οικογένειες και μωρά.
Στην πίσω πλευρά του μνημείου, υπάρχει μαρμάρινη πλάκα που αναφέρεται σε άλλες εκτελέσεις εκτός από αυτές που αναγράφει η μπροστινή πλευρά και είχαν γίνει στις 21/12/1943.
Σε αυτή λοιπόν την πίσω πλευρά του μνημείου βλέπουμε ότι τις τελευταίες εκτελέσεις της κατοχικής περιόδου, τις έκαναν ταγματασφαλίτες και μάλλον αυτό συνέβη γιατί οι ναζί ετοίμαζαν την οπισθοχώρηση και την εγκατάλειψη της χώρας. Οι συνεργάτες τους προσπαθούσαν να κλείσουν όσους λογαριασμούς είχαν, ξέροντας ότι θα υπάρξει και «επόμενη μέρα».
Όλη η περιοχή είχε έντονη αντιστασιακή δράση και πλήρωσε και αυτή με αίμα, όπως τόσες και τόσες γωνιές της χώρας, τον αγώνα ενάντια στους κατακτητές.
Κείμενο & φωτο: Nάσος Μπράτσος
ΕΡΤ
Olympia.gr 
Έχουν πράγματι γραφτεί όλες οι αλήθειες των γεγονότων της εποχής της κατοχής.
Το αντάρτικο, οι χίτες, οι ταγματασφαλίτες , οι συνωμοσίες, οι προδοσίες.
Το πόσο αίμα έχει χυθεί σε κάθε γωνιά ,μα για την ελευθερία φυσικά.
Αυτό που φυσικά μας ακολουθεί μέχρις τις μέρες τούτες, ο διχασμός, η πίκρα, το μίσος.
Αμέσως μετά ο ξεριζωμός του Ελληνικού πληθυσμού.
Μετανάστευση, έρημη ύπαιθρος,άδεια χωριά.
Σήμερα εισπράττουμε τον γερασμένο πληθυσμό της χώρας.
Η λύση μα θα έρθει από έξω. Μα πώς?
Ε με αυτούς που θα φέρουμε,δεν είναι δα και δύσκολη υπόθεση.
Είναι όλα τόσο συμπτωματικό αυτά που συμβαίνουν σε τούτο τον τόπο, σε τούτα τα χώματα.
Και βέβαια είμαστε κράτος και βέβαια πάντοτε έχουμε κυβέρνηση.
Αλήθεια σε ένα εμφύλιο σήμερα πως θα ήτανε η χώρα?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!