Έχει απόλυτο δίκιο η κυρία Ρεπούση. Η Ορθοδοξία είναι τροχοπέδη στην «Ανάπτυξη» όπως αυτή ορίζεται από το σύστημα εξουσίας. Όχι μόνον σήμερα.

Η κυρία Ρεπούση αφουγκράζεται τον σφυγμό των ημερών και σε συνδυασμό με την ιστορική εμπειρία, καταλήγει στο συμπέρασμα πως η Ορθόδοξη κατηχηση δεν έχει καμμία σχέση στα λύκεια.

Η ιδέα αυτή όμως δεν είναι της κυρίας Ρεπούση. Ήταν μέθοδος που υλοποιήθηκε από κάθε ισχυρό σύστημα εξουσίας τους τελευταίους αιώνες.

Ήταν «ιδέα» που πρώτος εφάρμοσε ο Αδόλφος Χίτλερ το 1937, όταν απαγόρευσε την εκκλησιαστική διδασκαλία στα σχολεία. Παράλληλα, η δράση του ήταν ξεκάθαρη υπέρ του αφανισμού των λαών που σχετιζόντουσαν με την Ορθόδοξη παράδοση. Προφανέστατα διότι η νέα τάξη που οραματίστηκε, η «παγκόσμια διακυβέρνηση» και η «πρόοδος» διέβλεπε την Ορθοδοξία ως τροχοπέδη. Άλλωστε και ο ίδιος είχε δηλώσει περίτρανα πως «Το Ισλάμ πρέπει να γίνει η επίσημη θρησκεία της Γερμανίας».

Στην πράξη βέβαια, αφάνισε Σέρβους, Έλληνες και Ρώσους (παρότι οι τελευταίοι ήταν «κομμουνιστές» εκείνη την περίοδο).

Παλαιότερα το ίδιο είχε κάνει το ράιχ σε συνεργασία με τους Τούρκους, όταν αφανίστηκε κάθε ίχνος Ορθόδοξης παρουσίας βιολογικά και πνευματικά από τα εδάφη όπου σήμερα κατέχει το Τουρκικό κράτος.

Αλλά και τις τελευταίες δεκαετίες, βλέπουμε πως η Ορθοδοξία δεν έχει καμμία θεση στην νέα παγκόσμια διακυβέρνηση που οραματίζονται ηγέτες διεθνούς κύρους, όπως ο Παπανδρέου, ο Κλίντον και ο Γερμανικός παράγοντας. Το είδαμε με την σφαγή στην Σερβία, την σφαγή στο Ιράκ (όπου δεν έμεινε Χριστιανός ούτε για δείγμα), την συνεχιζόμενη σφαγή στην Συρία και την ιδιότυπη γενοκτονία που συντελείται στην Ελλάδα.

Η εξήγηση είναι καθαρά οικονομικής φύσεως. Το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης, είναι η «απελευθερωμένη» Λιβύη, το Μπαγνκλαντές, γενικώς ότι οδηγεί στην Σαουδική Αραβία. Η Σαρία είναι η λύση για την οικονομική ανάπτυξη των κρατών, όπου λίγοι θα κάνουν κουμάντο, ενώ το εργατικό δυναμικό θα αρκείται στο να βιάζει παιδιά, να έχει γυναίκες – σκλάβες, να δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί και η όποια διεκδικηση εργασιακών ή άλλων δικαιωμάτων έναντι της εξουσίας, να θεωρείται ύβρις και να τιμωρείται με θάνατο. Όπως ακριβώς οι ορδές του Τζέκινγκς Χαν. Είχαν το δικαίωμα να βιάζουν, να σκοτώνουν, να κακοποιούν, αρκεί να υπηρετούσαν τον αφέντη χωρίς καμμία αντίδραση.

Αυτός είναι και ο λόγος που το σύγχρονο εξουσιαστικό σύστημα του καπιταλισμού θέλει παντού Σαρία. Ακόμα και στις φάμπρικες της Μανωλάδας (όπου ο Παπανδρέου υμνούσε την «υποδειγματική ανάπτυξη»), κουμάντο κάνει η Hafezate Al Islam σε συνεργασία με τα αφεντικά. Όπως ακριβώς στις φάμπρικες του Μπαγνκλαντές όπου η φάμπρικα καταρρέει, θάβονται ζωντανά 900 γυναικόπαιδα, το αφεντικό – ισλαμιστής δραπετεύει ανενόχλητος μέχρι να τον τσιμπήσουν Ινδοί.

Την ίδια στιγμή, χιλιάδες μέλη της Hafezate βγαίνουν στους δρόμους σφάζοντας μπλόγκερς, χτυπώντας εργάτες, δημοκρατες και όποιον άλλον τολμούσε να διαμαρτυρηθεί.

Ας μην ξεχνάμε ότι η υποδειγματική ανάπτυξη της Αμερικής στηρίχθηκε στο δουλεμπόριο, από τους δούλους που προμήθευε αφειδώς η ισλαμική διοίκηση, αφού ρήμαζε τα χωριά στην Αφρική.

Μην τα ρίχνουμε λοιπόν στην Ρεπούση. Η άποψη της είναι καθαρά αναπτυξιακή, με καινοτομία στις υποδομές από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.