Ο ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ Ο ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

ΑΦΟΥ φτάσαμε και σε αυτό το έσχατο σημείο αυτοεξευτελισμού της Νεοελληνικής προσωπικότητας , να βλέπουμε και να βαυκαλιζόμαστε με τα εγκλήματα του Μωάμεθ τον Πορθητή ,που ξεπάστρεψε ό,τι πιο Ιερό και Όσιο βρήκε στην Ελληνορθόδοξη ιστορία μας, ας δώσουμε φωνή στον Φ.Κόντογλου να μιλήσει μέσα από το μνημούρι του και να μας απαντήσει…

ΑΝΑΜΕΣΑ Σ» ΕΝΑ ΣΩΡΟ σκληρόκαρδους πολέμαρχους πού ανήκανε στην Ανατολή, κανένας δέ ματόχωσε τον κόσμο σάν και κείνο τ’ αφορεσμένο Τουρκί πού τό γρά­ψανε στην ιστορία Μεμέτη Καταχτητή. Αυτός δεν πρέπει να παρασταθεί μέ σκημα άνθρωπου, μόνο σάν εκείνα τά φοβερά τέρατα της Αποκάλυψης. Μ’ όλο πόχουνε περάσει τόσα χρόνια από τότες που ψόφησε, ή Χριστιανοσύνη ακόμα χλομιάζει σάν ακούσει τ’ όνομα αύτουνού τ’ Αντίχριστου. Τά βουνά κι οί ακατέλυτες στεριές, και τά ποτάμια, τά νησιά, τά πέλαγα, τά βράχια κι οί κάμποι, τά δέντρα, τά θεριά, ακόμα κι οί Άγιοι, κάθε ζω­ντανό καί κάθε άψυχο, ως τά σήμερα, τόν θυμούνται καί σνγκρυάζουνται.

Ποιος έκοψε κεφάλια σάν κι αυτόν, ποιος άλλος σούβλισε, ποιος πριόνισε, ποιος παλούκωσε, ποιος επινόησε βα­σανιστήρια, ποιος ατίμασε γυναίκες, ποιος έμόλεψε παλληκαρόπουλα. ποιος ρεζίλεψε τιμημένα σπίτια, ποιος ξέθαψε κόκαλα, ποιος κατάπιε πολιτείες σούμπιτες. ποιος σουργούνεψε χιλιάδες χώρες καί χωριά, ποιος έκανε νά τρέμει στεριά καί θά­λασσα, κι ούλα τά βασίλεια ν’ άσπροκαλιάζουνε σάν τίς κότες πού τίς κλώθει ο αϊτός!…

Κάποτε σαν έφταξε ό φημισμένος ζουγράφος Μπελλίνης στην Πόλη, άρχεψε ό σουλτάνος νά τόν ρωτά γιά τήν τέχνη του και νά περιεργάζεται τα έργα πού ‘χε φέρει μαζί του. Το λοιπόν άπ’ ούλα πιό πολύ τ’ άρεσε μιά ζουγραφιά πού παράσταινε τήν αποκεφάλιση τ’ «η-Γιάννη Πρόδρομου. Ωστόσο γύρισε κι είπε του Μπελλίνη, πώς αυτό τό θαυμαστό εργόχειρο είχε ένα ψεγάδι πού χαλούσε τήν επιτυχία του, κι αυτό τό ψεγάδι ήτανε ό κομμένος λαιμός τ» άη-Γάννη. Και. σάν τα’ απάντησε ό ζουγράφος πώς τόν είχε ξεσηκωμενον από σφαμενο πρόβατο, ό σουλτάνος πρόσταξε παρευθύς τόν τζελάτη νά κόψει μπροστά τους έναν σκλάβο, γιά νά δεί ό Μπελλίνης τί λογής είναι ό λαιμός τ’ άνθρωπου!

(Φ,Κόντογλου-Η ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ-Εκδ. ΑΓΚΥΡΑ)

Επιμέλεια-π.Διονύσιος Ταμπάκης-Ναύπλιον.